Spośród wielu znanych technik pływackich, kraul na piersiach jest jednym z najpopularniejszych. Przemawiać za tym może wiele czynników – przede wszystkim brak skomplikowania, łatwość nauczenia się go oraz zadowalające efekty w postaci szybkiego pływania. Nie bez powodu jest to jeden z podstawowych styli, z jakim zapoznają się wszystkie osoby, przystępujące do nauki pływania. Przyjrzyjmy się dokładniej tej technice.
Kraul na piersiach – charakterystyka
Niezaprzeczalną zaletą kraula na piersiach jest jego prostota – jest to jeden z najmniej skomplikowanych styli pływackich. Technika polega na naprzemiennych ruchach ramion oraz nóg pływaka, co powala zachować równowagę na powierzchni wody i poruszać się z zadowalającą prędkością. Ciało w tej technice znajduje się tuż pod taflą wody, na powierzchnię wystają jedynie głowa i barki pływającego oraz jego kończyny górne podczas wykonywania ruchu.
To właśnie na ruchy ramion stanowią największy motor napędowy pływaka w tym stylu. Pływanie kraulem polega na naprzemiennych wymachach ramion, które kolistym ruchem najpierw wynurzają się z wody, by następnie powrócić do niej. Górne kończyny pływaka pracują tu więc jak turbiny, zagarniając wodę i popychając ciało do przodu. Aby technika działała skutecznie, należy pamiętać o odpowiednim ułożeniu dłoni: palce powinny być złączone i lekko zgięte w kształt przypominający łyżeczkę, by lepiej stawiać opór wodzie. Z każdym wymachem ramienia w górę dochodzi również do skrętu tułowia o około 45 stopni, podczas którego pływak może zaczerpnąć tchu. W czasie, gdy ramiona wykonują koliste ruchy, nogi pracują, wykonując szybkie, krótkie ruchy, zbliżone do pionowych nożyc. Działa to jako dodatkowy napęd dla pływaka oraz pozwala utrzymać równowagę tuż pod powierzchnią wody. Nie należy zapominać o pracy nóg, gdyż bez niej pływak szybko zacznie opadać na dno.
Technika do kraula w stylu dowolnym.
Kraul na piersiach – nauka i ćwiczenia
Jak już zostało wspomniane, kraul należy do jednych z najprostszych do nauczenia styli pływackich. Jego naukę na basenie rozpoczyna się od ćwiczeń z deską. Uczeń kładąc się na powierzchni wody z niezatapialną deską trzymaną w wyprostowanych rękach, ćwiczy ruchy nóg. Gdy to ma już opanowane i potrafi bez problemu utrzymać się na wodzie samodzielnie, najczęściej instruktorzy przechodzą do nauki dokładanki i przekładanki. Są to dwa warianty tego samego ćwiczenia: polegają one na poruszaniu się po wodzie płasko w pozycji zwanej strzałką (ciało leżące na brzuchu, wyprostowane ręce złączone przed sobą), wzbogaconym o naprzemienne ruchy ramion (w przypadku dokładanki ręce po każdym ruchu wracają na chwilę do domyślnej pozycji strzałki, w przekładance ramiona pracują cały czas i nie spotykają się). Od tych ćwiczeń łatwo można przejść do nauki właściwego kraula. Nie należy również zapominać o ćwiczeniach oddechowych – te można wykonywać zarówno na lądzie (poprzez głębokie wdechy i wydechy) jak i w wodzie, przy pomocy deski (np. poprzez zanurzanie się pod wodę, wstrzymując jednocześnie oddech i starając się utrzymać deskę bliżej dna basenu).